Ես եմ...

-Տո՛ւկ-տո՛ւկ...
-Բարև Ձեզ:
-Բարև Ձեզ:
-Ո՞վ է:
-Ե՛ս եմ...

Ինչքա՜ն ծավալուն են բառերը... մի ողջ ճակատագիր, ապրելակերպ ու անձնավորություն... մի դերանվան ու օժանդակ բայի մեջ... ե՛ս եմ. իմ հոգեվիճակով ու ապրելակերպով հանդերձ, զգացումներով ու զգացմունքներով... անհուն ու հեռու: Ամենածավալուն, սակայն միևնույն ժամանակ անվերջանալի շարադրություններ, շտեմարաններ կարող ենք գրել «Ես եմ» վերնագրի տակ: Իսկ որպես պատասխա՞ն... մի՞թե կարելի է ասել «Ես եմ» ու վերջ... իսկ դիմացինի ընկալո՞ւմը. չնայած «Ես եմ»-ին կարելի է նայել տարբեր հազարավոր ուղություններից, ինչքան աչքեր, այդքան ես եմ-ներ:

-Ո՞վ է:
-...