Շուտով Ամանոր է... երազկոտ հայացքով անաստղ երկնակամարին նայող աչքերը ավելի փայլուն են դառնում: Եզակի օրեր են, երբ առատ ձյան սառնությունը երկրոդական է դառնում: Յուրաքանչյուրս ցանկանում ենք համատարած ճերմակության մեջ որոնել մեր երազները... մթագնած լույսերը շուտով կկորեն անթափանց մառախուղի անգույն ու անպատկեր մշուշում... ա՜խ, գեղեցիկ ես որքան սիրելի՛ս, որ քայլերդ ուղղել ես ճանապարհի ամայությանն ընդառաջ: Շուտով դու էլ՝ ողջ հասակով, երկար մազերով ու նուրբ ձեռքերով կկորչես մառախուղի անդարձ գրկում: Եվ հունվարին... կվերադառնաս աներազ ու հրաշքներին անհավատ գիշերով: Սակայն... կմարեն արդեն ամանորյա երազների բուռն հրճվանքներս... այդ գիշերն ինձ համար կլինի ուղղակի սառը գիշեր՝ հունվարյան մի պահ, որն ամենևին էլ դեկտեմբերից ցուրտ չէ... հոգի՛ս է ցուրդ սիրելիս: Միայն մինչ Ամանորն եմ հավատում երազներին...
Комментариев нет:
Отправить комментарий