Ես հույս ունեմ, որ վաղն էլի կտեսնեմ քեզ... կբարևեմ, իսկ դու մինչև «բարև» ասելը մի քանի վայրկյանանոց դադար կպահես... ես այդ դադարի մեջ արդեն սովորել եմ տեսնել մի ողջ ներքնաշխարհ: Գիտեմ՝ կփորձես թաքցնել հայացքդ ինձնից կտրելով, բայց քո դադարը համբերատար սիրահարվածի նման կպատմի ողջ եղելությունը... կպատմի ինձ, որ անցած օրերն ամենևին էլ չեն համապատասխանում անցյալ ժամանակին... դրանք ներկա են ու սպառնում են լինել ապառնի: Ես էլ քեզ պես հաճույքով հիշում եմ օրերն անհոգ, բայց հիշելու հետ մեկտեղ նրանցով լցնում օդս... առանց այդ հուշերի ես չկամ ու չկա մեր կապը... կա՛նգ առ դադարի ակնթարթ, դու ինձ բան ունես ասելու...
Комментариев нет:
Отправить комментарий