Ինձնից քեզ է գողանում...
Անվերադարձ հետհայացքդ՝
Լռությունդ արժեվորում:
Լռեմ քեզ հետ իմ սիրելի՛
Ողջ երեկոն հեռացումի.
Քո լռության փափուկ ձայնում
Սերն է գոռում, անկանգ ձայնում:
Քո հայացքում անլռելի
Այնքան խոսուն խոհեր կան,
Անգամ մի կյանք արժե ամբողջ
Քեզ հիշելն ու կարոտելը...
Комментариев нет:
Отправить комментарий